تأثیر نظام راهبردی شرکتی بر مدیریت سود در شرکت های پذیرفته شده با عرضه عمومی اولیه (ipo) در بورس اوراق بهادار تهران

این پژوهش در پی یافتن پاسخی به این پرسش است که تأثیر نظام راهبردی شرکتی بر مدیریت سود در شرکت های پذیرفته شده با عرضه عمومی اولیه (ipo) در بورس اوراق بهادار تهران چگونه است؟ به دلیل مشکلات نمایندگی، ممکن است مدیران شرکت ها از منابع شرکت در جهت افزایش ثروت سهامداران استفاده نکنند. صاحبنظران، امروزه بهترین راه حل این مشکل را در بهبود نظام راهبردی شرکت ها می دانند. نظام راهبردی شرکتی شامل معیارهایی است که می تواند با افزایش عدم تمرکز در کنترل شرکت ها، از قدرت مدیران در پیگیری منافع مشخصی کاسته و باعث بهبود عملکرد شرکت ها شود. جهت تعیین نظام راهبردی شرکتی از معیار درصد اعضای غیرموظف به کل اعضای هیأت مدیره و به منظور اندازه گیری مدیریت سود از مدل جونز (1991) استفاده شده است. در این پژوهش، تعداد 45 شرکت با عرضه عمومی اولیه (ipo) در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1382 تا 1392 بررسی شده اند. نتایج پژوهش نشان می دهد هیچ رابطه معناداری بین نظام راهبردی شرکتی و اقلام تعهدی اختیاری در این شرکت ها وجود نداشته است. همچنین اقلام تعهدی اختیاری بر جریان وجه نقد حاصل از فعالیت های عملیاتی سال بعد از ipo تأثیر منفی داشته و نظام راهبردی شرکتی بر اقلام تعهدی اختیاری برای پیش بینی جریان وجه نقد عملیاتی سال بعد از ipo تأثیر مثبت داشته است.